سرگذشت عجیب هنرمند به روایت ۱۰ خودنگاره چرا ون گوگ مدام خودش را نقاشی می کرد؟ به گزارش آنی بازار «ون گوگ» نقاش نام آشنای دنیای هنر که بیشتر برای خلق آثار مشهوری همچون «شب پرستاره» و «شکوفه های بادام» شناخته می شود همچون برخی دیگر از چهره های جهان نقاشی خودنگاره های گوناگونی از خود به جای گذاشت. به گزارش آنی بازار به نقل از ایسنا، «وینسنت ون گوگ» نقاش مشهور هلندی در طول ۱۰ سال ۳۶ خودنگاره خلق کرد. این مجموعه آثار هم منبعی برای کسب اطلاعات درباره چهره «ون گوگ» و هم منبعی برای درک روند پیشرفت او بعنوان یک نقاش هستند. در ادامه با ۱۰ مورد از مهم ترین خودنگاره های این نقاش هلندی آشنا می شوید: خودنگاره در قامت یک نقاش (۱۸۸۶) «ون گوگ» نقاشی کردن را بسیار دیر و زمانی که ۲۷ سال داشت، شروع کرد. او هیچگاه تحت تعلیم رسمی قرار نگرفت. اولین خودنگاره های وی همچون این نقاشی به سال ۱۸۸۶ تعلق دارند. به رنگ های تیره ای که وی در این نقاشی بهره برده است دقت کنید. او این ترکیب رنگ را بلافاصله بعد از آشنایی با امپرسیونیست های پاریس کنار گذاشت. خودنگاره (۱۸۸۷) «ون گوگ» بخش اعظمی از خودنگاره های خویش را در پاریس و بین سالهای ۱۸۸۶ تا ۱۸۸۸ خلق کرد. در این خودنگاره می شود به وضوح تغییر رنگ پالت نقاشی او را متوجه شد. در این اثر شاهد استفاده گسترده از رنگ های پاستلی که پیش از این برایش غیرمعمول بودند، هستیم. «ون گوگ» در این نقاشی حتی رنگ چشم هایش را برای هماهنگی بیشتر تغییر داده است. در این نقاشی چشمان «ون گوگ» آبی ـ خاکستری هستند؛ این در شرایطی است که در حقیقت چشمان او سبزرنگ بودند. خودنگاره با کلاه نمدی خاکستری (۱۸۸۷) «ون گوگ» در پاریس بسیار تحت تأثیر قرار گرفت. در این نقاشی ما به وضوح می بینیم که او تکنیک نقطه چینی را مورد بررسی قرار داده و به اجرا درآورده است. اما او به جای این که در نقاشی از نقطه استفاده نماید، از خطوط کوچک در جهت های مختلف بهره برده است. او حتی با این کار نوعی هاله در اطراف سرش بوجود آورده است. این در واقع پیش درآمدی بود بر اشکال مارپیچی مشهور نقاشی هایی که در آینده خلق کرد. خودنگاره در قامت یک نقاش ( ۱۸۸۸ـ۱۸۸۷) این آخرین اثری است که «ون گوگ» در پاریس خلق کرد. در آن زمان «ون گوگ» از این شهر شلوغ خسته شده بود و چنین حسی را میتوان در چهره او دید. او بعد از ترک پاریس به آرل رفت و امید داشت بتواند در آنجا گروهی متشکل از هنرمندان تشکیل دهد. او از «پل گوگن» که در پاریس با او آشنا شده بود برای آمدن به آرل هم دعوت کرد. خودنگاره (هدیه ای به پل گوگن)(۱۸۸۸) داستان از دست دادن یکی از گوش های «ون گوگ» به یکی از داستان های مشهور درباره این هنرمند تبدیل گشته است. اما هیچ کس نمی داند این اتفاق دقیقا چطور و به چه علت به وقوع پیوسته است. «گوگن» و «ون گوگ» اغلب در آرل به یکدیگر به اختلاف برمی خوردند. در طول یکی از مجادلات آنها، یعنی در غروب ۲۳ دسامبر سال ۱۸۸۸، «ون گوگ» با تیغ ریش تراشی که در دست داشت به خودش صدمه می زند که منجر به از دست دادن گوش چپش می شود. او به دنبال این اتفاق خون زیادی از دست داد و وضعیت سلامتی اش به خطر افتاد. سپس بستری شد و بعدها اعلام نمود چیزی از این اتفاقات در خاطر ندارد. این خودنگاره قبل از تمام این اتفاقات و برای «پل گوگن» نقاشی شده بود. خودنگاره با گوش باندپیچی شده و پیپ (۱۸۸۹) «ون گوگ» احیانا این پرتره را زمانی که هنوز بستری شده بود نقاشی کرده است. آنچه که این نقاشی را با خودنگاره های پیشین متمایز می کند تفاوت بارزی است که در چهره او بوجود آمده است. وی در این نقاشی خسته و سرخورده به نظر می آید. در این زمان رویای شکل دادن گروهی از هنرمندان برای او به کلی از بین رفته بود. خودنگاره با گوش باندپیچی شده (۱۸۸۹) «ون گوگ» این خودنگاره را کمی بعد از آنکه از بیمارستان به خانه بازگشته بود و گوشش را از دست داده بود خلق کرده است. این هنرمند برای خلق خودنگارههایش از یک آینه استفاده می کرد و بنابراین است که برخی به اشتباه فکر می کنند او گوش سمت راستش را بریده بود. وی در این نقاشی در کارگاه با یک کت و کلاه به تصویر کشیده شده است. در سمت راست، یک اثر هنری چاپی ژاپنی دیده می شود. «ون گوگ» به چاپ های ژاپنی بسیار علاقه داشت و بارها برای خلق آثارش از آنها الهام گرفت. خودنگاره (۱۸۸۹) این تابلو نقاشی یکی از آخرین خودنگاره های «ون گوگ» به حساب می آید. در ماه های نخست که این هنرمند به صورت داوطلبانه وارد تیمارستان شد، اغلب منظره های پیرامون را نقاشی می کرد. اما در اوایل جولای ۱۸۸۹ وقتی «وینسنت» مشعول نقاشی کردن در زمینهای اطراف تیمارستان بود گرفتار ضعف بدنی شد. او که به مدت ۵ هفته گرفتار ضعف بدنی شده بود به کارگاه نقاشی بازگشت. این نقاشی اولین اثری است که او بعد از بهبودی از آن شرایط خلق کرد. خودنگاره بدون ریش (۱۸۸۹) شاید فکر کنید که «ون گوگ» فردی خودپسند بوده که مدام خویش را نقاشی می کرد اما این درست نیست. او فقیر بود و پولی برای پرداخت به مدلهای نقاشی نداشت؛ ازاین رو مجبور بود خویش را نقاشی کند. «ون گوگ» این نقاشی را بعد از آنکه دوستی اش با «گوگن» گرفتار مشکل شده بود خلق کرد و آنرا بعنوان یک هدیه با مادرش داد. خودنگاره (۱۸۸۹) تاریخدانان هنر همچنان درباره این که آیا این نقاشی آخرین خودنگاره «ون گوگ» است با یکدیگر اختلاف دارند. «ون گوگ» در سال ۱۸۹۰ به ضرب گلوله جان خویش را از دست داد. منبع: آنی بازار 1400/08/20 13:31:39 5.0 از 5 492 تگهای خبر: ارز , چك این مطلب آنی بازار را پسندیدید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط یک پیش بینی جدید درمورد قیمت خودرو در ایام آینده معافیت ایرباس از تحریم های روسیه امروز شنبه یکم اردیبهشت قیمت دلار و یورو در مرکز مبادله ایران برخورد با گران فروشی در بازار حبوبات نظرات بینندگان آنی بازار در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۲ بعلاوه ۳